Society| Child Abuse

Nowadays, i was really caught by the news about the children being treated by his parents as slaves, animals.

Many families are not that fortunate to have a good life, some of the parents uses their child to make money. They let their children to work for them but they are really the ones who needs to work for their children. Letting children work is already a Child Abuse because children have the rights to live a free life, to study and to be a simple child who plays.

Some families are fortunate to have a filthy life. But some parents abuses their children. Some locks their children in a room and don't let them eat for days. Some maltreats their children. 

Because of the child abuse, the children loses their self confidence and because of that they may lead to rebellion, start using drugs. Children have their own freedom, to express what they feel. I hope us children will have the right to fight for our own  good.

Environment| Letter to Congresswoman Lani and Senator Bong Revilla

Ginang at Ginoong Revilla,

Ako’y isang mag-aaral na nagmula sa St. Paul College of Paranaque. Ako’y kasalukuyang nasa ika - walong baiting. Kaya ko ho itinagalog ang aking mungkahi ay sa kadahilanang maipahiwatig ko ng maliwanag ang aking saloobin.

Ako’y isang batang Pilipino na gustong magkaroon ng isang magandang kapaligiran, isang mapayapang mundo.

Ang ating mundong tinatayuan at ginagalawan ay isang natatanging biyaya ng maykapal sa bawat isa. Ipinagkatiwala sa atin ng Diyos ang kanyang likha. Tayo ang dapat na nangangalaga nito ngunit kaysa mapangalagaan ito ay tayo pa mismo ang sumisira nito.

Ako ho ay nababahala sa mga nangyayari sa ating kalikasan. Natural lang ho mangyari ang mga kalamidad, ngunit ang mga nangyayari ngayon ay iba na.

Ang ating bansang Pilipinas ay napakaganda, pati ang mga dayuhan ay natutuwa rin sa kagandahan ng ating bansa at sa mga tao na naririto. Maraming mga magagandang tanawin at puno ng likas na yaman. Ngunit ngayo’y puno ng usok sa paligid, mga ilog na puno ng basura.

Maynila, ito ang puso ng Pilipinas. Noo’y napaka sarap ng simoy ng hangin, ngayo’y wag kang magkakamaling iwan ang iyong panyo dahil sa nakaka-ubong usok na galing sa mga sasakyan at sa mga factory, dati’y nakaka langoy pa ang mga bata sa mga ilog ngunit ngayo’y hindi mo matiis ang baho nito dahil sa basura. Tumingin ka sa paligid at makikita’y karamihan semento at kaunting mga puno.

Ang Maynila, at ang iba pang lugar sa Pilipinas ay madalas ng bahain. Noong nakaraang bagyong Ondoy nakita niyo kung gaano kapinsala ito. Ang pagbahang ito ay dulot ng mga basura na naka bara sa mga daluyan ng tubig. Ang mga Pilipinong nagtatapon ng maliit na basura kung saan saan sa pag-iisip na “Kaunti lang naman ito” Kaunti nga, pero Ikaw lang ba ang nagtatapon? Billiong mga tao ang nagtatapon at pag-ito’y pinagsama-sama ang resulta ay pagbaha sa mga lugar.

Ang mga ilog dito sa Maynila ay tuluyan na ring nawawala dahil sa pollution. Pero kahit papano merong mga mababait na tao na tulong-tulong na ibinabalik ito sa dating buhay. Meron ding mga estero sa Maynila na tuluyan ng nawala dahil sa mga buildings na itinatayo at dahil sa mga squatters na gumagawa ng bahay sa mga estero.

Ang sikat na Manila Bay ay nasisira na rin dahil sa mga pasaway na taong nagtatapon doon ng mga basura, mga manhid at selfish na tao dahil hindi man lang nila iniisip kung anong maaring mangyari sa kanilang ginawa, maaaring makain ng mga isda ang mga plastic na itinatapon sa dagat sa pag-aakalang ito ay pagkain. Ang lahat ng ating ginagawa ay kabit-kabit kung kaya’t sana’y pag-isipan muna natin ito.

Meron akong napanood na dokumentaryo na ipinakita ang mga taon kung kalian mawawalan ng malinis na tubig, mauubos ang mga lamang dagat, mawawalan ng kuryente, atbp. Ako’y lalong nabahala. Sa Maynila puno na ng mga basura at mga pollution, paano pa kaya sa ating mga probinsya? Sa iba pang mga bansa?

Sa probinsya mas tahimik at presko. Ngunit may kaakibat ring mga problema. Ang mga likas na yaman natin ay matatagpuan sa ating mga probinsya. Maraming bundok, puno, sapa. Ngunit may mga taong illegal na pinakikinabangan ang ating mga yaman. Sana’y magawan niyo ng paraan na ipatigil ang mga minahan ng mga kumpanya sa ating mga bundok, dahil maraming mga bundok ang nakakalbo na.

Sa Mindanao, nagimbal tayo sa nangyari sa kanila ng dumating ang bagyong “Sendong”. Ang Mindanao ay hindi madalas daanan ng bagyo ngunit nagulat tayo at ang mga taga CDO. Maraming namatay. Kung hindi kalbo ang mga bundok, kung may mga puno pa roon hindi sana mangyayari ang trahedyang iyon. Sabi nga ng isang residente doon kung hindi titigil ang mga minero sa pag mina baka sa susunod na magkaroon ng pag-ulan sa lugar nila baka’y wala ng mabuhay sa kanila.

Ang mga puno naman ay unti-unti na ring nauubos.  Ang mga puno ang sumisipsip sa tubig, kaya’t malaking tulong ang mga ito pag may pag-ulan at pag bagyo. May mga taong illegal na pinuputol ang mga ito at hindi man lang pinapalitan. Ang pagputol ng puno ay hindi masama kung ito’y iyong papalitan, upang sa habang panahon ito’y tutubo ulit at magiging malaking tulong para sa susunod na henerasyon.

Sa ngayong may oras pa sana’y magawan niyo ng paraan sa madaling panahon at sana’y wag niyong hintayin ang panahong huli na ang lahat.

Lubos na gumagalang, Ma. Issabela J. Villalino

Education| K-12 Edition

The new education program in the Philippines, K-12 Education .  “K” means Kindergarten and the 12 years is of elementary and secondary education. The Grade 6 students who graduated 2012 will be the first ones to take the K-12 Education. The two years of senior high school intend to provide time for students to consolidate acquired academic skills and competencies, 2 years of in-depth specialization for students depending on the occupation/career track they wish to pursue. Why add two more years? To decongest and enhance the basic education curriculum, To provide better quality education for all, The Philippines is the only remaining country in Asia with a 10-year basic education program, K to 12 is not new. The proposal to expand the basic education dates back to 1925. This proposal is part of P-noy's Educational Reform Program.

In this case, implementing the K-12 Education is an advantage for the students. Abroad, Filipinos are questioned with their studies because they are saying that they lack 2 years of education and in that way Filipinos are having complications in finding jobs, now with the K -12 Education it will facilitate mutual recognition of Filipino graduates and professionals in other countries. In our society K-12 will facilitate an accelerated economic growth, a better educated society provides a sound foundation for long-term socio-economic development,  the Philippine educational system pursues the achievement of excellent undergraduates in the elementary and secondary level. Implementation of UBD is one of the proposals that undertook in the country recently. At present, the Department of Education pronounces the addition of two more years in the basic education of students, which according to them will benefit not only the Filipino youth but all the Filipinos in the Philippines. Several studies have shown that the improvements in the quality of education will increase GDP growth by as much as 2%. Studies in the UK, India and US show that additional years of schooling also have positive overall impact on society.

While the reaction of the public is divided, where some are in favor and some are not, here are several issues that point out to the aggression of opposing groups especially the parents to this program, but it will be a great advantage if the children will experience the K-12 Education for them to find jobs abroad more easier.

After the K-12 Education students may have the options if they will take college or choose to work already. If the students wants to be professionals they must take college and choose what course they will take, if students doesn’t want to take college they may already work. There are a lot to be done to improve the competency of the youth. The government does not need to gaze from afar.

As a Grade 7 student, I have the honor to be one of the lucky students who will be the first Grades 7-12, so I will not waste this opportunity.

The Schematic Implementation of K-12